Η Δίκη είναι μια έννοια που αναφέρεται στην απονομή της δικαιοσύνης, την αξιολόγηση των πράξεων και τη θέσπιση ενός δικαίου συστήματος για την επίλυση διαφορών. Στην αρχαία Ελλάδα, η Δίκη προσωποποιούνταν από τη θεά Δίκη, η οποία συμβόλιζε την αντικειμενικότητα και την αμεροληψία των δικαστικών αποφάσεων. Ο όρος εμπερικλείει την ιδέα της ηθικής τάξης και της δικαιοσύνης, καθώς και την εφαρμογή του νόμου για την προστασία των δικαιωμάτων και την αποδοχή της κοινωνικής τάξης. Στη σύγχρονη νομολογία, η Δίκη αναφέρεται στις διαδικασίες μέσα στις οποίες οι υποθέσεις εξετάζονται και επιλύονται στα δικαστήρια, προσδιορίζοντας ποινές ή αποζημιώσεις, με στόχο την αποκατάσταση της δικαιοσύνης.
Η δίκη αποκαλύπτει τεταμένες οικογενειακές δυναμικές, που χαρακτηρίζονται από ισχυρισμούς εχθρότητας και σποραδικής βίας. Ο κατηγορούμενος απεικονίζεται σαν παγιδευμένος, ενεργώντας ως τυχαίος φροντιστής μιας κομμένης σχέσης. Η αφήγηση υπερβαίνει την…